Jatrogenia oznacza „pochodzące od lekarza”. Oczywiście najczęściej używa się określenia jatrogenny w stosunku do błędów lekarskich lub działań w wyniku których pacjent poniósł stratę, uszczerbek na zdrowiu. Niestety w przypadkach lekomanii prawie zawsze mamy do czynienia z jatrogenią. Celowe wywołanie uzależnienia pacjenta od leków praktycznie się nie zdarza. Natomiast wiele leków ma potencjał uzależniający i uzależnienie powstaje jako działanie niepożądane. Leki te są ordynowane pacjentom w związku z ich schorzeniami, a brak wyczerpującej informacji lub zlekceważenie jej przez pacjenta,  czasami prowadzą do uzależnienia jatrogennego.

Do grup leków, które często wywołują lekomanię jatrogenną zaliczamy:

1. leki uspokajające i przeciwlękowe to głownie benzodiazepiny, ocenia się że już kilkudniowe podawanie może stanowić zagrożenie uzależnieniem, a na pewno stosowanie powyżej 14 dni musi posiadać istotne uzasadnienie kliniczne. Leczenie uzależnienia od benzodiazepin z reguly jest trudne, powodzenie zależy od osobowości pacjenta, istnienia dodatkowych schorzeń somatycznych lub psychicznych, długości okresu przyjmowania. Odstawienie BZD musi przebiegać pod opieką lekarza z odpowiednim doświadczeniem. Pacjentowi grożą drgawki(padaczka), zaburzenia świadomości, majaczenie, inne psychozy. Detoksykacja przebiega według rożnych schematów, w trybie ambulatoryjnym może trwać nawet kilka lat i z reguły jest mało skuteczna. W trybie hospitalizacji trwa przeważnie 4 do 8 tygodni, często kończy się sukcesem, niestety w przebiegu uzależnienia od BZD często obserwuje się nawroty.
2. leki nasenne to najczęściej również benzodiazepiny i Z-drug (np. Zolpidem). Według badań producentów Z-drug posiadają podobno niewielki potencjał uzależniający, obliczany na 0,5%. Niestety dotyczy to tylko dawek terapeutycznych, nawet nieznaczne ich przekroczenie często prowadzi do dramatycznych zależności. Te z kolei wiążą się z bardzo szybko narastającą tolerancją. Nie jest tu rzadkością przyjmowanie przez pacjentów kilkudziesięciu czy też stu tabletek na dobę.  Nie ma schematu leczenia uzależnienia od Z-drug, z reguły stosuje się metody zbliżone do terapii uzależnienia od BZD, patrz wyżej.
3. leki przeciwbólowe, tu największym zagrożeniem są opiaty medyczne, a w szczególności: Tramadol, Codeina, Morphina, Fentanyl, Petydyna. To szczególnie silne uzależnienie fizjologiczne rozwija się szybko, niekiedy już po kilku dniach stosowania. Tu również obserwuje się szybko narastająca tolerancję, zmuszającą pacjenta do przyjmowania coraz wyższych dawek, znacznie przekraczających terapeutyczne. Przedawkowanie opiatów może prowadzić do śmierci w wyniku depresji ośrodka oddechowego. Detoksykacja trwa kilka dni (może być przedłużona nawet do kilku miesięcy). Wskazana jest hospitalizacja, choć może odbywać się również w trybie ambulatoryjnym. Nieleczony opiatowy zespół abstynencyjny rzadko zagraża zdrowiu, niestety cierpienie z powodu silnych dolegliwości bólowych, niepokoju, dysforii, zaburzeń snu, powoduje przerwanie abstynencji. W leczeniu osób uzależnionych od opiatów wykorzystuje się metody farmakologiczne np. Naltrexon. Osobom, którym nie udaje się wytrwać bez opiatów proponuje się terapię substytucyjną, najczęściej z użyciem Methadonu lub Buprenorfiny. Proponujemy zapoznać się bliżej z ofertą leczenia uzależnienia od Tramadolu: http://medox-lekomania.pl/uzaleznienie-od-lekow-opiatowych/uzaleznienie-od-tramalu/
4. inne leki, takie jak NLP- niesterydowe leki przeciwzapalne, leki przeczyszczające, diuretyki, leki atropino-podobne, leki działające na ośrodkowy układ nerwowy wykorzystywane w leczeniu zaburzeń pozapiramidowych, leki przeciwdepresyjne, są czasami powodem ludzkich dramatów, jednak te uzależnienia obserwujemy rzadko.